powpadać

dk I, \powpadaćda, \powpadaćają, \powpadaćaj, \powpadaćał

1. «o wielu: wpaść w coś, na kogoś, na coś; wpaść kolejno, jeden (jedno) po drugim»

Kartki powpadały za biurko.

Idąc po ciemku, powpadali na siebie.

Ptaki powpadały w zastawione sieci.

przen.

Powpadali w panikę.

2. «zapaść się, zagłębić się (zwykle o oczach)»

Zmizernieli, oczy im powpadały.