- powszednieć
- ndk III, \powszedniećeję, \powszedniećejesz, \powszedniećej, \powszedniećniał, \powszedniećnieli«stawać się powszednim, zwykłym, tracić urok nowości; pospolicieć, obojętnieć»
Powszedniały mu zabawy i rozrywki.
Nowi znajomi prędko mu powszednieli.
Słownik języka polskiego . 2013.