pozatykać

dk I, \pozatykaćam, \pozatykaćasz, \pozatykaćają, \pozatykaćaj, \pozatykaćał, \pozatykaćany

1. «zatkać wiele otworów lub wiele przedmiotów mających otwory, zatkać coś w wielu miejscach»

Pozatykać szpary mchem, słomą.

Pozatykać butelki korkami.

Pozatykać okno watą.

Pozatykali sobie uszy, żeby nie słyszeć warkotu silników.

2. «zatknąć wiele czegoś za coś lub w coś»

Pozatykać chorągwie, flagi.

pozatykać się «o wielu rurach, przewodach: ulec zatkaniu; pozapychać się»

Pozatykały się rury, zlewy.