półkole

półkole
n I; lm D. \półkoleli
1. «połowa obwodu koła; półokrąg»

Ustawić się w półkole.

Dzieci utworzyły półkole.

Rzeka zatacza łagodne półkola.

2. mat. «część koła ograniczona półokręgiem i średnicą»
półkolem w użyciu przysłów. «półkolisto»

Droga biegła półkolem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • półkole — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. półkoleli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} połowa koła, której brzegi wyznacza półokrąg zamknięty średnicą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciąć koło na dwa półkola. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zatoczyć — dk VIb, zatoczyćczę, zatoczyćczysz, zatoczyćtocz, zatoczyćczył, zatoczyćczony zataczać ndk I, zatoczyćam, zatoczyćasz, zatoczyćają, zatoczyćaj, zatoczyćał, zatoczyćany 1. częściej dk «tocząc przesunąć, umiejscowić gdzieś» Zatoczyć beczkę do… …   Słownik języka polskiego

  • Churches of Kraków — The nave of Corpus Christi Basilica in Kraków district of Kazimierz The metropolitan city of Kraków, former capital of Poland, is known as the city of churches. The abundance of landmark, historic Roman Catholic churches along with the plenitude… …   Wikipedia

  • amfiteatr — m IV, D. u, Ms. amfiteatrtrze; lm M. y 1. «w teatrze, cyrku, sali koncertowej itp.: część widowni wznosząca się stopniowo koliście lub półkoliście ku górze» 2. «w starożytnym teatrze greckim: miejsca dla widzów rozłożone półkoliście na zboczach… …   Słownik języka polskiego

  • kabłąk — m III, D. a, N. kabłąkkiem; lm M. i 1. «zakrzywienie, wygięcie w łuk, w półkole; przedmiot zakrzywiony, wygięty w łuk; pałąk» Plecy zgięte w kabłąk. Zgiąć się, wygiąć się w kabłąk. 2. techn. «element konstrukcyjny zwykle w kształcie pręta… …   Słownik języka polskiego

  • katarzynka — ż III, CMs. katarzynkance; lm D. katarzynkanek 1. zwykle w lm «rodzaj pierników o brzegach wycinanych w półkole» 2. «zakonnica zgromadzenia św. Katarzyny, założonego w XVI w. na Warmii, zajmującego się nauczaniem dziewcząt i pielęgnowaniem… …   Słownik języka polskiego

  • obłąk — m III, D. a a. u, N. obłąkkiem; lm M. i 1. «przedmiot zakrzywiony w półkole» Drewniany, metalowy obłąk. Obłąk wiadra. 2. bud. «konstrukcyjny lub dekoracyjny element architektoniczny w kształcie półkola, części elipsy, występujący w sklepieniach,… …   Słownik języka polskiego

  • półkolisto — «w półkole; półkolem» Coś jest wykończone, zakończone półkolisto …   Słownik języka polskiego

  • półokrąg — m III, D. półokrągręgu, N. półokrągręgiem; lm M. półokrągręgi 1. «łukowate wygięcie; łuk, półkole» Ustawić krzesła w półokrąg. 2. mat. «każdy z dwóch łuków okręgu wyznaczonych przez końce jego średnicy» …   Słownik języka polskiego

  • wianek — m III, D. wianeknka, N. wianeknkiem; lm M. wianeknki 1. «koło uplecione z kwiatów, gałązek, liści itp., służące zwykle jako ozdoba; także: girlanda, ornament, motyw zdobniczy o takim kształcie» Ślubny wianek. Wianek mirtowy. Splatać, wić wianek.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”