- prajęzyk
- m III, D. -a, N. \prajęzykkiem; lm M. -iksiążk. «język, od którego pochodzą inne języki»
Prajęzyk indoeuropejski.
Słownik języka polskiego . 2013.
prajęzyk
Look at other dictionaries:
prajęzyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} najstarszy, pierwotny język; źródło, korzenie, początek rodziny, grupy innych języków; język praojców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prajęzyk Słowian. Prajęzyk indoeuropejski. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pra- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «odpowiadający znaczeniowo wyrazom: przed, pierwotny, określający coś bardzo dawnego, dawno minionego, kogoś bardzo dawno żyjącego, dalekiego przodka lub potomka, np. prajęzyk, praojczyzna, pradziejowy,… … Słownik języka polskiego
pra- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} początkowy człon wyrazów złożonych, z którego treści wynika, że dane zjawisko, właściwość, fakt itp. odnoszą się do czasów dawnych, zamierzchłych, przedhistorycznych; znaczeniowo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
