- praojciec
- m II, DB. \praojciecjca; lm M. \praojciecjcowie, DB. \praojciecjcówzwykle w lm, podn. «najdawniejszy przodek, pierwszy ojciec; przodek, pradziad»
Zwyczaje, wierzenia praojców.
Słownik języka polskiego . 2013.
Zwyczaje, wierzenia praojców.
Słownik języka polskiego . 2013.
prapraprzodek — m III, DB. prapraprzodekdka, N. prapraprzodekdkiem; lm M. prapraprzodekdkowie, DB. prapraprzodekdków «pierwszy z przodków, najdawniejszy przodek (również w odniesieniu do zwierząt); protoplasta, praojciec» Prapraprzodek człowieka. Prapraprzodek… … Słownik języka polskiego
patriarcha — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. patriarcharsze; lm M. patriarchachowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w rodowej organizacji społecznej: mężczyzna będący głową rodu; protoplasta rodu, praojciec {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień