- praprawnuk
- m III, DB. -a, N. \praprawnukkiem; lm M. ci -owie, te -i, DB. -ów«syn prawnuka albo prawnuczki; w lm dzieci prawnuka albo prawnuczki»
Praprawnuk Chrobrego.
Praprawnukowie rodu.
Słownik języka polskiego . 2013.
praprawnuk
Look at other dictionaries:
praszczur — m IV, DB. a, Ms. praszczururze; lm M. owie, DB. ów 1. książk. «ojciec prapradziada; daleki przodek (czasem również w odniesieniu do zwierząt)» Praszczur rodu Piastów. Praszczury ptaków. 2. książk. «syn prawnuka albo prawnuczki; praprawnuk»… … Słownik języka polskiego
pra- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} początkowy człon wyrazów złożonych, z którego treści wynika, że dane zjawisko, właściwość, fakt itp. odnoszą się do czasów dawnych, zamierzchłych, przedhistorycznych; znaczeniowo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
