- prawnuk
- m III, DB. -a, N. \prawnukkiem; lm M. ci -owie, te -i, DB. -ów«syn wnuka albo wnuczki; w lm dzieci (synowie i córki wnuka lub wnuczki)»
Opowiadał prawnukowi stare dzieje.
Słownik języka polskiego . 2013.
prawnuk
Look at other dictionaries:
prawnuk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. owie || i {{/stl 8}}{{stl 7}} potomek wnuka lub wnuczki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czekać z utęsknieniem na urodziny prawnuka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potomek — m III, DB. potomekmka, N. potomekmkiem; lm M. potomekmkowie, DB. potomekmków «syn lub córka (w stosunku do rodziców); każdy dalszy następca (wnuk, prawnuk itd.) w prostej linii, w stosunku do swojego przodka (czasem również o zwierzętach)»… … Słownik języka polskiego
prawnuczek — m III, DB. prawnuczekczka, N. prawnuczekczkiem; lm M. ci prawnuczekczkowie, te prawnuczekczki, DB. prawnuczekczków zdr. od prawnuk Kilkoro prawnuczków … Słownik języka polskiego
prawnuczę — n V, D. prawnuczęęcia; lm M. prawnuczęęta, D. prawnuczęcząt «prawnuk albo prawnuczka» Staruszkowie doczekali się prawnucząt … Słownik języka polskiego
pra- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} początkowy człon wyrazów złożonych, z którego treści wynika, że dane zjawisko, właściwość, fakt itp. odnoszą się do czasów dawnych, zamierzchłych, przedhistorycznych; znaczeniowo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
