- prawodawca
- m odm. jak ż II, DCMs. \prawodawcacy; lm M. \prawodawcacy, DB. \prawodawcaców«organ ustanawiający prawa, przepisy, normy postępowania; ten, kto skodyfikował lub spowodował kodyfikację praw; ustawodawca»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
prawodawca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. prawodawcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, instytucja, która ustanawia prawa, przepisy lub doprowadziła do ich kodyfikacji; ustawodawca {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prawo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią przymiotników utworzonych z połączenia przymiotnika prawy z rzeczownikiem, np. prawobrzeżny, praworęki, prawoskrzydłowy» b) «będący częścią rzeczowników i przymiotników utworzonych z… … Słownik języka polskiego
prawo- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwsza część wyrazów złożonych: {{/stl 7}}a) {{/stl 13}}{{stl 7}}przymiotników, w których wyraża sens związku z prawą stroną czegoś (także ciała człowieka), lub ruchu w prawo, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}prawostronny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień