- blekot
- m IV, D. -u, Ms. \blekotocie; lm M. -ybot. «Aethusa cynapium, silnie trujący chwast z rodziny baldaszkowatych, podobny do pietruszki, pospolity w Polsce»
Ktoś plecie, jakby się objadł blekotu.
Słownik języka polskiego . 2013.
blekot
Look at other dictionaries:
blekot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. blekotocie {{/stl 8}}{{stl 7}} roślina silnie trująca, podobna do pietruszki, różniąca się od niej zapachem i białymi kwiatami; w Polsce pospolity chwast {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{ktoś} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
blekot — Najeść się, objeść się blekotu zob. najeść się … Słownik frazeologiczny
Nase — 1. Aeingden der Nuos no durch däk uch dän. (Siebenbürg. sächs.) – Schuster, 1111. 2. An seiner Nase findet jeder Fleisch. Er ziehe sich also daran, und bekümmere sich nicht um die Nasen (Angelegenheiten) anderer. 3. Auch zwischen Nas und Lippe… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
