- blondynek
- m III, DB. \blondyneknka, N. \blondyneknkiem; lm M. ci \blondyneknkowie a. te \blondyneknki, DB. \blondyneknkówzdr. od blondyn
Siedmioletni blondynek o niebieskich oczach.
Słownik języka polskiego . 2013.
blondynek
Look at other dictionaries:
amator — m IV, DB. a, Ms. amatororze; lm M. amatororzy, DB. ów 1. «ten, kto zajmuje się czymś z upodobania, lubiący coś; miłośnik, zwolennik» Amator książek, polowania, gry w karty. żart. Amator blondynek. ◊ Amator kwaśnych jabłek «osoba o dziwnych… … Słownik języka polskiego
słabość — ż V, DCMs. słabośćści, blm 1. «brak sił fizycznych, stan fizycznego niedomagania; bezsilność, osłabienie» Słabość organizmu. Ogarnia kogoś słabość. 2. «brak mocy, odporności na zniszczenie; brak siły militarnej, brak silnej władzy, autorytetu»… … Słownik języka polskiego
