- protokolant
- m IV, DB. -a, Ms. \protokolantncie; lm M. \protokolantnci, DB. -ów«ten, kto protokołuje przebieg rozprawy, posiedzenia, zebrania; protokólant»‹niem. ze śrdwłc.›
Słownik języka polskiego . 2013.
protokolant
Look at other dictionaries:
protokólant — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}protokolant {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
protokólant — m IV, DB. a, Ms. protokólantncie; lm M. protokólantnci, DB. ów → protokolant … Słownik języka polskiego
protokolant || protokólant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. protokolant || protokólantncie; lm M. protokolant || protokólantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba pisząca, sporządzająca protokół, zapisująca przebieg rozprawy, zebrania, posiedzenia : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Maciej — pot. W koło, w kółko Macieju «ciągle to samo, znowu od początku; w kółko, w koło»: Cóż z tego, że się zbieramy na narady, debatujemy, wysuwamy wnioski, protokolant je zapisze i ... koniec. Na następnej naradzie to samo. I tak w koło Macieju. TWol … Słownik frazeologiczny
notować — ndk IV, notowaćtuję, notowaćtujesz, notowaćtuj, notowaćował, notowaćowany 1. «zapisywać (w całości lub w skrócie); robić notatki» Pośpiesznie, szybko, skrupulatnie coś notować. Notować słowo w słowo. Notować nazwiska, adresy, godziny odjazdu… … Słownik języka polskiego
protokolantka — ż III, CMs. protokolantkantce; lm D. protokolantkatek forma ż. od protokolant … Słownik języka polskiego
protokólantka — ż III, CMs. protokólantkatce; lm D. protokólantkatek forma ż. od protokólant … Słownik języka polskiego
