- prowincjusz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)pot. «ten, kto mieszka na prowincji, człowiek nie znający życia wielkomiejskiego, nie mający miejskiej ogłady»
Słownik języka polskiego . 2013.
prowincjusz
Look at other dictionaries:
prowincjusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek wywodzący się z prowincji lub mieszkający na prowincji, przesiąknięty prowincjonalizmem, nieobeznany z życiem wielkomiejskim, niemający ogłady towarzyskiej, zacofany,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prowincjonał — m IV, DB. a, Ms. prowincjonałale; lm M. owie, DB. ów przestarz. «człowiek mieszkający na prowincji, nie znający życia wielkomiejskiego, nie mający miejskiej ogłady; prowincjusz» … Słownik języka polskiego
prowincjuszka — ż III, CMs. prowincjuszkaszce; lm D. prowincjuszkaszek forma ż. od prowincjusz … Słownik języka polskiego
