- prymityw
- m IV, Ms. \prymitywwie1. D. -u, B.=M., blm«niski poziom cywilizacyjny, zacofanie; warunki prymitywne; prymitywizm»
Prymityw techniczny.
2. DB. -a; lm M. \prymitywwi, DB. -ów«człowiek prymitywny, ograniczony, prostacki, nieokrzesany»3. D. -u, B.=M.; lm M. -y, D. -ów, B.=M.szt. «dzieło artysty działającego we wczesnym okresie jakiejś kultury lub dzieło artysty samouka wykonane w sposób bardzo prosty, nie udoskonalone pod względem formy»Naśladowanie ludowego prymitywu.
4. DB. -a; lm M. \prymitywwi, DB. -ów«artysta samouk tworzący takie dzieła»Rzeźba góralskiego prymitywa.
‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.