Bluźnić przeciwko świętościom.
Bluźnić bogom, przeciwko Bogu.
Bluźnić przeciwko ojczyźnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
bluźnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, bluźnićnię, bluźnićni, bluźnićnij {{/stl 8}}{{stl 7}} wypowiadać się przeciwko jakimś uznawanym przez społeczność świętościom, wartościom szczególnie cenionym i poważanym, zwłaszcza religijnym : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Славянские языки — С. языки составляют одну из семей ариоевропейской (индоевропейской, индогерманской) отрасли языков (см. Языки индоевропейские). Названия славянин, славянские языки не только нельзя считать родственным этимологически слову человек, но даже нельзя… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
bluźnienie — n I rzecz. od bluźnić … Słownik języka polskiego
bliuznyti — ×bliùznyti, ija, ijo (l. bluźnić) intr., tr. Jnš, Mrj; MŽ523 negražiai kalbėti, blevyzgoti: Nebliùznyk čia prie vaikų! Klvr … Dictionary of the Lithuanian Language
