przedrzeźniacz

m II, DB. -a; lm M. -e, D. -y

1. lm DB. -y (-ów)

«ten, kto przedrzeźnia kogoś, drażni się z kimś, wyszydza kogoś»

2. zool. «Mimus polyglottus, ptak z rzędu wróblowatych, mający zdolność naśladowania zasłyszanych głosów, występujący w Ameryce Północnej»