- przegrać
- dk I, \przegraćam, \przegraćasz, \przegraćają, \przegraćaj, \przegraćał, \przegraćany - przegrywać ndk I, \przegraćam, \przegraćasz, \przegraćają, \przegraćaj, \przegraćał, \przegraćany1. «zostać pokonanym w grze, w walce sportowej itp.; stracić to, o co była gra, stracić coś w grze towarzyskiej lub hazardowej»
Przegrać partię szachów.
Przegrać mecz, zawody.
Przegrać na giełdzie, na loterii.
Przegrał w karty cały majątek.
2. «doznać niepowodzenia, zostać zwyciężonym w czymś; ponieść klęskę, porażkę»Przegrać proces, sprawę.
Przegrać zakład.
Przegrać wojnę.
przen.Przegrać życie.
3. «odtworzyć z nut lub wykonać dla próby albo dla nabrania wprawy utwór muzyczny na jakimś instrumencie»Przegrać sonatę.
Przegrać jakieś nuty.
Orkiestra przegrała uwerturę.
∆ Przegrać płytę, taśmę magnetofonową «odtworzyć na gramofonie lub magnetofonie dany utwór muzyczny, tekst itp. uprzednio nagrany na płytę lub taśmę»4. «nagrać na nowo utrwalony już utwór muzyczny, tekst itp. na inny materiał rejestrujący dźwięki (np. płytę, taśmę magnetofonową)»Przegrał tekst wiersza na taśmę.
5. zwykle dk «spędzić czas grając na jakimś instrumencie lub w jakąś grę»Przegraliśmy cały wieczór na fortepianie.
Kilka godzin przegraliśmy w brydża.
Słownik języka polskiego . 2013.