przejąć

dk Xc, \przejąćjmę, \przejąćjmiesz, \przejąćjmij, \przejąćjął, \przejąćjęła, \przejąćjęli, \przejąćjęty, \przejąćjąwszy - przejmować ndk IV, \przejąćjmuję, \przejąćjmujesz, \przejąćjmuj, \przejąćował, \przejąćowany

1. «wziąć, przyjąć, odebrać coś od kogoś, wziąć na swój rachunek, użytek, do dalszego wykorzystania, na swoją odpowiedzialność»

Przejąć w posiadanie dom, majątek.

Przejąć dyżur, służbę.

Przejąć władzę, obowiązki.

Przejął gospodarstwo po ojcu.

Nowe władze przejęły wszystkie dokumenty.

∆ sport. Przejąć piłkę, podanie «odebrać, wziąć piłkę od gracza tej samej drużyny w celu podania jej następnemu lub w celu strzelenia bramki; także: odebrać przeciwnikowi niecelnie podaną piłkę»

∆ Przejąć pałeczkę «w biegach sztafetowych: wziąć pałeczkę od kończącego bieg zawodnika w celu przekazania jej następnemu zawodnikowi po przebiegnięciu określonego odcinka trasy»

przen.«podjąć zaczętą przez kogoś pracę»

2. «chwycić, ująć, zatrzymać kogoś albo coś w drodze; przechwycić»

Przejąć list, korespondencję, przesyłkę.

Przejąć posłańca.

Partyzanci przejęli transport amunicji.

3. «wzorując się na kimś lub na czymś, przyswoić sobie coś, zapożyczyć»

Przejąć obyczaje, tradycje, zwyczaje.

Przejąć czyjś sposób mówienia, zachowania się.

4. «przeniknąć, przeszyć na wylot, przejść do głębi, do wnętrza; ogarnąć»

Zimno przejmowało do szpiku kości.

Przejęły go dreszcze.

Przejął go smutek, strach.

5. «poruszyć, wzruszyć, zainteresować mocno»

Przejął go widok cudzego cierpienia.

Nic go nie mogło przejąć.

przejąć się - przejmować się «wziąć sobie coś mocno do serca, potraktować poważnie, oddać się czemuś całkowicie; także: zaniepokoić się, zmartwić się czymś»

Przejąć się czymś do głębi, do żywego.

Przejął się swoją rolą.

Przejął się złą wiadomością.

Nie przejmował się w życiu niczym.