przekora

przekora
ż IV, CMs. \przekoraorze
1. blm
«robienie komuś na złość, umyślne sprzeciwianie się komuś; także: udawany sprzeciw, przekomarzanie się»

Żartobliwa przekora.

Popatrzeć z przekorą.

Słuchał pełen wewnętrznej przekory.

2. ż a. m odm. jak ż IV, CMs. \przekoraorze; lm MB. -y, D. \przekorakór (także DB. \przekorarów - tylko o mężczyznach)
rzad. «osoba przekorna, robiąca wszystko na przekór»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • przekora — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. przekoraorze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} sprzeciwianie się komuś lub czemuś, zwykle przez postępowanie odwrotne do oczekiwanego; robienie komuś na złość; także: cecha kogoś sprzeciwiającego się w ten sposób :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Łodzia coat of arms — The title of this article contains the character Ł. Where it is unavailable or not desired, the name may be represented as Lodzia coat of arms. Łodzia Battle cry: Łodzia …   Wikipedia

  • Mikołaj Hieronim Sieniawski — Noble Family …   Wikipedia

  • Jerzy Sebastian Lubomirski — Noble Family …   Wikipedia

  • Marszałek — Court Marshal redirects here. For the military judicial process see Court Martial. Marszałek (Lithuanian: Maršalka, English: Marshal, Belarusian: Маршалак ) was one of the highest officials in the Polish royal court since the 13th century and the …   Wikipedia

  • Mikołaj Wolski — (1553 – 1630) of Półkozic Coat of Arms, Grand Court Marshal 1600 1616, Grand Crown Marshal 1616–1630, diplomat of the Polish Lithuanian Commonwealth, starost of Krzepice and Olsztyn. He was famous for founding the first Polish …   Wikipedia

  • Łodzia — est un clan polonais. Familles: Babolicki, Babonaubek, Bandlewski, Baranowski, Barański, Baszkowski, Baubonalik, Baubonaubek, Będlewski, Bieczyński, Bieniecki, Biliński Taras, Billewicz, de Bnin Bniński, Bobiatyński, Bobolecki, Bolewski,… …   Wikipédia en Français

  • Dalików — Dalików …   Deutsch Wikipedia

  • Лодзя (герб) — Лодзя …   Википедия

  • chłopięcy — 1. «odnoszący się do młodych chłopców; właściwy młodemu chłopcu» Chłopięcy wdzięk, głos. Chłopięca przekora. Chłopięce lata. Chłopięce zabawy. Obuwie, ubrania chłopięce. 2. «złożony z młodych chłopców» Chór, zespół chłopięcy. Drużyna chłopięca …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”