- przelać
- dk Xb, \przelaćleję, \przelaćlejesz, \przelaćlej, \przelaćlał, \przelaćlali a. \przelaćleli, \przelaćlany - przelewać ndk I, \przelaćam, \przelaćasz, \przelaćają, \przelaćaj, \przelaćał, \przelaćany1. «lejąc przenieść, przemieścić płyn z jednego naczynia, zbiornika do drugiego»
Przelać mleko z butelki do garnka.
◊ Przelewać łzy «płakać»◊ Przelać krew (swoją lub czyjąś) «zginąć lub odnieść rany, zabić lub ranić kogoś w walce»◊ Przelać myśli, uczucia, wrażenia itp. na papier «dać wyraz temu, co się myśli, czuje itp. opisując to; napisać o czymś»◊ Przelewać z pustego w próżne «mówić bez treści, mówić aby mówić; zajmować się czymś bezcelowym, nieprodukcyjnym»2. «rozlać coś wskutek nadmiernego napełnienia naczynia»Nalewając sok do butelki przelał go trochę.
3. «zrzec się czegoś na czyjąś korzyść; przekazać coś komuś, przenieść coś na kogoś»Przelać na kogoś swoje prawa, uprawnienia.
Cały majątek przelał na syna.
przen.Całą swą wiedzę pragnął przelać na uczniów.
Całe uczucie przelała z ojca na syna.
4. ekon. «w bankowych obrotach bezgotówkowych: przenieść jakąś kwotę z jednego konta na inne»przelać się - przelewać się1. «ulec przelaniu w inne miejsce, do innego naczynia; płynąc przetoczyć się»Fale przelewały się przez pokład.
2. «wylać się poza brzegi naczynia, wystąpić z brzegów; o naczyniach, zbiornikach: zostać tak przepełnionym, że płyn się wylewa»Woda przelewała się z czajnika.
Trochę herbaty przelało się na spodek.
Beczka wypełniona po brzegi wodą zaczęła się przelewać.
◊ Komuś się nie przelewa «komuś nie powodzi się zbyt dobrze, ktoś nie ma za wiele»
Słownik języka polskiego . 2013.