- przenicować
- dk IV, \przenicowaćcuję, \przenicowaćcujesz, \przenicowaćcuj, \przenicowaćował, \przenicowaćowany - przenicowywać ndk VIIIa, \przenicowaćowuję, \przenicowaćowujesz, \przenicowaćowuj, \przenicowaćywał, \przenicowaćywany«uszyć jakąś część garderoby na nowo, po spruciu i odwróceniu jej na lewą stronę»
Przenicować płaszcz, suknię.
Przenicowany garnitur.
przen.a) «odwrócić, zmienić krańcowo; przeinaczyć, przekręcić»Koparki przenicowały plac.
Chcieli przenicować świat.
b) «złośliwie, systematycznie, punkt po punkcie zinterpretować coś, złośliwie przekręcić czyjeś intencje, myśli; skrytykować»Przenicować czyjś artykuł, czyjąś wypowiedź.
Ale go przenicował!
Słownik języka polskiego . 2013.