przeobrażenie

przeobrażenie
n I
1. rzecz. od przeobrazić.
2. lm D. \przeobrażenieeń
«zmiana postaci, wyglądu zewnętrznego, charakteru, formy; przejście jednej formy w inną; przemiana»

Przeobrażenia gospodarcze, polityczne.

Przeobrażenia słowotwórcze.

Przeobrażenie duchowe, umysłowe.

3. lm D. \przeobrażenieeń
zool. «przemiana larwy w ostateczną, dorosłą postać zwierzęcia, związana ze zmianą budowy i sposobu życia larwy, czasem ze zmianą środowiska; zachodzi u zwierząt, u których rozwój zarodkowy kończy się wytworzeniem wolno żyjącej larwy»
przeobrażenie się rzecz. od przeobrazić się.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • przeobrażenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. przeobrazić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przeobrażenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przeobrażenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • hemimetabolia — ż I, DCMs. hemimetabolialii, blm biol. «przeobrażenie larwy owada bezpośrednio w postać dojrzałą, bez stadium poczwarki, występujące m.in. u ważek, świerszczy; przeobrażenie niezupełne» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • holometabolia — ż I, DCMs. holometabolialii, blm biol. «przeobrażenie larwy owada w postać dojrzałą poprzez pośrednie stadium poczwarki; występuje m.in. u pszczół i motyli; przeobrażenie zupełne, całkowite» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • metamorfoza — ż IV, CMs. metamorfozazie; lm D. metamorfozaoz 1. «zmiana postaci, wyglądu zewnętrznego, przekształcenie się jednej formy w inną; przeobrażenie się, przemiana» Nastąpiła metamorfoza w czyimś usposobieniu, nastroju. 2. zool. «przejście od jednego… …   Słownik języka polskiego

  • niezupełny — «nie obejmujący całości, mający pewne braki; niekompletny, niecałkowity, niepełny» Niezupełny spis, wykaz. Niezupełny sukces. ∆ zool. Przeobrażenie niezupełne «przeobrażenie owadów, w którym nie ma stadium poczwarki» …   Słownik języka polskiego

  • zupełny — zupełnyni, zupełnyniejszy 1. «obejmujący całość, całkowity, kompletny, absolutny» Zupełne wydanie dzieł. Wykaz nie był jeszcze zupełny. Żyć w zupełnej samotności. Masz zupełną rację. 2. «mający wszystkie cechy typowe dla danego przedmiotu,… …   Słownik języka polskiego

  • metamorfoza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. metamorfozazie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemiana polegająca na przekształceniu się jednej formy w inną; zmiana postaci, kształtu, wyglądu, usposobienia itp.;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Парницкий, Теодор — Теодор Парницкий Теодор Парницкий (польск. Teodor Parnicki, 5 марта 1908, Шарлоттенбург, Берлин  5 декабря 1988, Варшава)  польский писатель, автор исторических и историко фантастических произведений. Содержание 1 Биог …   Википедия

  • błonkówka — ż III, CMs. błonkówkawce; lm D. błonkówkawek zool. błonkówki «Hymenoptera, rząd owadów, mających dwie pary błoniastych skrzydeł, narządy gębowe gryząco liżące lub ssące; przechodzą przeobrażenie zupełne, liczne gatunki tworzą tzw. społeczeństwa… …   Słownik języka polskiego

  • dyslokacja — ż I, DCMs. dyslokacjacji, blm 1. «rozmieszczenie, rozłożenie, rozlokowanie; rozmieszczenie sił zbrojnych na terytorium państwa» Dyslokacja wojsk. 2. geol. «przeobrażenie w układzie warstw skalnych wywołane ruchami skorupy ziemskiej» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”