bocian

m IV, DB. -a, Ms. \bociannie; lm M. -y

1. «Ciconia ciconia, duży ptak przelotny, brodzący, z rodziny o tej samej nazwie, o białym upierzeniu, czarnych lotkach, długich czerwonych nogach i długim dziobie, gnieżdżący się w pobliżu osiedli ludzkich; pospolity w Eurazji i Afryce Płn.»

Przeciągające klucze bocianów.

Klekot bocianów.

∆ Bocian czarny «Ciconia nigra, ptak o czarnym upierzeniu, spodem biały, o czerwonych nogach i dziobie, gnieżdżący się na drzewach w podmokłych lasach; rzadki i chroniony; hajstra»

◊ Wierzyć w bociany «wierzyć, że bocian przynosi noworodki»

2. techn. «rodzaj noża tokarskiego»

3. zool. bociany «Ciconiidae, rodzina ptaków z rzędu brodzących, obejmująca kilkanaście gatunków silnych, dość dużych ptaków, zamieszkujących bagna i podmokłe łąki i żywiących się rybami, płazami, drobnymi ssakami i mięczakami; bocianowate»