- przewietrzyć
- dk VIb, \przewietrzyćrzę, \przewietrzyćrzysz, \przewietrzyćwietrz, \przewietrzyćrzył, \przewietrzyćrzony - rzad. przewietrzać ndk I, \przewietrzyćam, \przewietrzyćasz, \przewietrzyćają, \przewietrzyćaj, \przewietrzyćał, \przewietrzyćany«umożliwić dopływ świeżego powietrza, dopływ tlenu; odświeżyć za pomocą odpowiedniej wentylacji; poddać działaniu świeżego powietrza»
Przewietrzyć mieszkanie, salę wykładową.
Przewietrzona pościel.
Należy od czasu do czasu przewietrzać futra.
∆ roln. Przewietrzyć rolę, glebę «ułatwić przenikanie powietrza do gleby, np. przez orkę, bronowanie, motyczenie i obredlanie»przewietrzyć się1. «zostać przewietrzonym»Pokój dobrze się przewietrzył.
2. pot. «zaczerpnąć świeżego powietrza, dotlenić się, wyjść na dwór, na spacer w tym celu; pojechać gdzieś, zwykle w dłuższą podróż, dla zmiany wrażeń, otoczenia itp.»Przewietrzył się w czasie przerwy.
Wybierzmy się w góry, musimy się trochę przewietrzyć.
Słownik języka polskiego . 2013.