przewrażliwiony

przewrażliwiony
\przewrażliwionywieni
«poddający się łatwo wrażeniom, emocjom, uczuciom; nadmiernie wrażliwy, przeczulony»

Ktoś chorobliwie przewrażliwiony.

Była przewrażliwiona na punkcie własnych dzieci.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • przewrażliwiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przewrażliwionywieni {{/stl 8}}{{stl 7}} nadmiernie wrażliwy, łatwo poddający się emocjom, przeczulony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś przewrażliwiony na punkcie swojej godności. Jesteś przewrażliwiony. Tu nic ci nie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • majestat — iron. Obraza majestatu «obrażenie kogoś, kto jest przewrażliwiony, drażliwy lub bardzo zarozumiały»: (...) wszelkie skargi pod jego (ich) adresem zakrawają co najmniej na obrazę majestatu. Metr 09/03/2001 …   Słownik frazeologiczny

  • egzaltowany — egzaltowanyni «skłonny do egzaltacji, przesadny w wyrażaniu uczuć; przewrażliwiony, zapalony» Egzaltowane usposobienie. Egzaltowane dziewczęta …   Słownik języka polskiego

  • mimozowaty — mimozowatyaci 1. «delikatny, czuły, wrażliwy jak mimoza, mało odporny na przykrości, przeciwności; przewrażliwiony» Mimozowaty podlotek. Mimozowata natura. 2. bot. mimozowate «Mimosaceae, rodzina drzew, krzewów, pnączy i roślin zielnych z rzędu… …   Słownik języka polskiego

  • nadwrażliwy — nadwrażliwywi «nazbyt wrażliwy, przewrażliwiony, przeczulony» Nadwrażliwe sumienie. Nadwrażliwa natura. Nadwrażliwy chłopiec …   Słownik języka polskiego

  • nerwowiec — m II, DB. nerwowiecwca, W. nerwowiecwcze (nerwowiecwcu); lm M. nerwowiecwcy, DB. nerwowiecwców pot. «człowiek nerwowy, nieodporny nerwowo, przewrażliwiony, przeczulony, zbyt pobudliwy» …   Słownik języka polskiego

  • nerwowy — nerwowywi 1. «będący nerwem, dotyczący nerwów, wchodzący w skład nerwu albo złożony z nerwów» Zwoje, centra, włókna nerwowe. Substancja nerwowa mózgu. ∆ anat. Komórka nerwowa → neuron ∆ Tkanka nerwowa «zespół komórek, z których zbudowane są… …   Słownik języka polskiego

  • przeczulony — przeczulonyleni «nadmiernie, przesadnie wrażliwy; przewrażliwiony» Jest przeczulony i łatwo się obraża …   Słownik języka polskiego

  • sensytywny — sensytywnyni psych. «zdolny do odczuwania, doznawania wrażeń; czuły, wrażliwy; także przeczulony, przewrażliwiony» ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

  • werterowski — werterowskiscy książk. «postępujący, cierpiący jak Werter (tytułowy bohater utworu J. W. Goethego); przewrażliwiony, pełen pesymizmu i melancholii» Werterowska postać. Werterowska postawa. Wątek werterowski w powieści …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”