- przędziwo
- n III, Ms. \przędziwowie; lm D. \przędziwoiw1. «masa przędna - zmasowane włókna naturalne, nadające się do przetwarzania na przędzę»2. rzad. «przędza»
Słownik języka polskiego . 2013.
przędziwo
Look at other dictionaries:
przędziwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. przędziwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} włókna, z których poprzez skręcenie wytwarza się przędzę {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kotonina — ż IV, CMs. kotoninanie, blm włók. «przędziwo uzyskane w wyniku kotonizacji włókien łykowych» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
prząśnica — ż II, DCMs. prząśnicacy; lm D. prząśnicaic «wąska deseczka, do której przywiązuje się przędziwo, część kołowrotka» … Słownik języka polskiego
przędza — ż II, DCMs. przędzadzy; lm D. przędz włók. «nitka skręcona z włókien naturalnych lub sztucznych otrzymywana w wyniku przędzenia; służy do wyrobu tkanin, nici, sznurów; przędziwo» Przędza lniana, bawełniana, wełniana, nylonowa, stylonowa. Przędza… … Słownik języka polskiego
rozsnuć — dk Xa, rozsnućsnuję, rozsnućsnujesz, rozsnućsnuj, rozsnućsnuł, rozsnućsnuty rozsnuwać ndk I, rozsnućam, rozsnućasz, rozsnućają, rozsnućaj, rozsnućał, rozsnućany, książk. «rozciągnąć, rozprzestrzenić wysnute nici, przędziwo» Pająk rozsnuł… … Słownik języka polskiego
