prztykać

prztykać
ndk I, \prztykaćam, \prztykaćasz, \prztykaćają, \prztykaćaj, \prztykaćał - prztyknąć dk Va, \prztykaćnę, \prztykaćniesz, \prztykaćnij, \prztykaćnął, \prztykaćnęła, \prztykaćnęli, \prztykaćnąwszy
1. «uderzać końcem palca założonego na inny palec i nagle rozprężonego; dawać prztyczka, pstrykać»

Prztyknąć w ucho, w kołnierzyk.

Prztykać palcami.

2. rzad. «wydać odgłos pstryknięcia, klapnięcia»

Zatrzask prztyknął głośno.

Kasza prztykała w garnku.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • prztykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, prztykaćam, prztykaća, prztykaćają {{/stl 8}}– prztyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, prztykaćnę, prztykaćnie, prztykaćnij, prztykaćnął, prztykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • prztykanie — n I rzecz. od prztykać …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”