przychwycić

przychwycić: dk VIa, \przychwycićcę, \przychwycićcisz, \przychwycićchwyć, \przychwycićcił, \przychwycićcony - przychwytywać ndk VIIIa, \przychwycićtuję, \przychwycićtujesz, \przychwycićtuj, \przychwycićywał, \przychwycićywany,

pot. «zatrzymać kogoś, coś niespodziewanie, znienacka; przyłapać na czymś»

Przychwycić kogoś na kradzieży, na kłamstwie.

Przychwycić transport narkotyków.

Przychwycić czyjeś spojrzenie.

przychwycić się - przychwytywać się «zauważyć, spostrzec u siebie to, z czego nie zdawało się sobie sprawy; złapać się na czymś»

Przychwytywać się na robieniu błędów.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

przychwytywać się – przychwycić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o człowieku: zauważać u siebie coś, z czego nie zdawało się wcześniej sprawy, łapać się na czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przychwytywał się na używaniu wulgarnych słów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przychwytywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przychwytywaćtuję, przychwytywaćtuje, przychwytywaćany {{/stl 8}}– przychwycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przychwytywaćcę, przychwytywaćci, przychwytywaćchwyć, przychwytywaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pojmać — dk IX, pojmaćmę, pojmaćmiesz, pojmaćmij, pojmaćał, pojmaćany 1. przestarz. «schwytać, porwać, wziąć do niewoli; złowić» Pojmać zbiega. 2. daw. «przyłapać, przychwycić na czymś» … Słownik języka polskiego
zdybać — dk IX, zdybaćbię, zdybaćbiesz, zdyb, zdybaćał, zdybaćany pot. «spotkać, znaleźć kogoś, coś poszukiwanego, zwłaszcza przychwycić kogoś znienacka na jakimś złym uczynku» Zdybać kogoś na kradzieży, na kłamstwie … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias