przydusić

przydusić
dk VIa, \przydusićduszę, \przydusićsisz, \przydusićduś, \przydusićsił, \przydusićduszony - przyduszać ndk I, \przydusićam, \przydusićasz, \przydusićają, \przydusićaj, \przydusićał, \przydusićany
1. «dusząc przycisnąć; przygnieść kogoś, coś jakimś ciężarem»

Przydusić kogoś poduszką.

Powalił przeciwnika i przydusił do ziemi.

2. «stłumić, przygasić, zasypać czymś (ogień)»

Przydusić ognisko ziemią.

Przydusił płomień świecy.

3. pot. «zmusić kogoś do wykonania, dania czegoś, np. pieniędzy; przycisnąć»

Jakby go przydusić, spłaci cały dług.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • przyduszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyduszaćam, przyduszaća, przyduszaćają, przyduszaćany {{/stl 8}}– przydusić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przyduszaćduszę, przyduszaćdusi, przyduszaćduś, przyduszaćduszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przygnieść — dk XI, przygnieśćgniotę, przygnieśćgnieciesz, przygnieśćgnieć, przygnieśćgniótł, przygnieśćgniotła, przygnieśćgnietli, przygnieśćgnieciony, przygnieśćgniótłszy przygniatać ndk I, przygnieśćam, przygnieśćasz, przygnieśćają, przygnieśćaj,… …   Słownik języka polskiego

  • przytłamsić — dk VIa, przytłamsićmszę, przytłamsićsisz, przytłamsićtłamś, przytłamsićsił, przytłamsićmszony pot. «przygnieść, przydusić» …   Słownik języka polskiego

  • przywalić — dk VIa, przywalićlę, przywalićlisz, przywalićwal, przywalićlił, przywalićlony przywalać ndk I, przywalićam, przywalićasz, przywalićają, przywalićaj, przywalićał, przywalićany 1. «rzucając, waląc się przygnieść, przydusić» Przywaliło go drzewo w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”