przygasnąć

dk Vc, \przygasnąćnę, \przygasnąćgaśniesz, \przygasnąćgaśnij, \przygasnąćgasł (\przygasnąćnął), \przygasnąćsła, \przygasnąćgaśli, \przygasnąćsły, \przygasnąćsłszy (\przygasnąćnąwszy) - przygasać ndk I, \przygasnąćam, \przygasnąćasz, \przygasnąćają, \przygasnąćaj, \przygasnąćał

«przestać się palić, świecić intensywnie; zgasnąć niezupełnie, w pewnym stopniu, chwilowo»

Ognisko przygasło.

Światła na widowni przygasły.

◊ Przygasły wzrok, przygasłe spojrzenie, oczy, źrenice «wzrok, spojrzenie, oczy, źrenice itp. wyrażające smutek, apatię, pozbawione wyrazu; rzadziej: zły wzrok, oczy słabe, źle widzące»

przen.

a) «pociemnieć, stracić blask, zblaknąć»

Gwiazdy przygasły.

O zmierzchu barwy przygasają.

b) «stać się mniej intensywnym, osłabnąć»

Jej entuzjazm przygasł.

Przygasł szmer na widowni.

Wspomnienia przygasły.

c) «stać się cichym, zamkniętym w sobie; stracić energię, zapał do czegoś»

Zrażony przeciwnościami przygasł.