- przyrzucić
- dk VIa, \przyrzucićcę, \przyrzucićcisz, \przyrzucićrzuć, \przyrzucićcił, \przyrzucićcony - przyrzucać ndk I, \przyrzucićam, \przyrzucićasz, \przyrzucićają, \przyrzucićaj, \przyrzucićał, \przyrzucićany1. «rzucając dodać, dołożyć trochę czegoś; dorzucić»
Przyrzucić drewna do ognia.
Przyrzucił parę złotych do ogólnej składki.
2. «rzucając zasłonić coś; przykryć coś, kogoś czymś»Przyrzuciłeś mi książkę gazetą.
Przyrzucić koszyczek z chlebem serwetką.
Przyrzucić śpiące dziecko kocykiem.
przyrzucić się - przyrzucać się strona zwrotna czas. przyrzucić - przyrzucać (tylko w zn. 2)Przyrzucić się kocem, szalem.
Słownik języka polskiego . 2013.