przyświadczyć

dk VIb, \przyświadczyćczę, \przyświadczyćczysz, \przyświadczyćświadcz, \przyświadczyćczył, \przyświadczyćczony - przyświadczać ndk I, \przyświadczyćam, \przyświadczyćasz, \przyświadczyćają, \przyświadczyćaj, \przyświadczyćał, \przyświadczyćany

«potwierdzić coś swoim świadectwem, poświadczyć, zaświadczyć; zgodzić się z kimś lub z czymś, przyznać komuś rację, przytaknąć»

Przyświadczyć czyimś słowom.

Przyświadczyć skinieniem głowy.

Nikomu nie przeczył, ale i nie przyświadczał.