bojowiec

bojowiec
m II, DB. \bojowiecwca, W. \bojowiecwcze a. \bojowiecwcu; lm M. \bojowiecwcy, DB. \bojowiecwców
1. «członek organizacji bojowej»

Akcja zbrojna bojowców.

2. zootechn. «kura z grupy ras kur malajskich, o silnej budowie kośćca; samce używane do walk kogutów w starożytnej Grecji i Rzymie, obecnie w Indiach, Japonii, Portugalii, Hiszpanii, Francji»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • bojowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. bojowiecwcze || bojowiecwcu; lm M. bojowiecwcy, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} członek organizacji konspiracyjnej prowadzącej różne formy walki, w tym zbrojną : {{/stl 7}}{{stl 10}}Akcja terrorystyczna bojowców.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”