przywłaszczenie

przywłaszczenie
n I
1. rzecz. od przywłaszczyć.
2. lm D. \przywłaszczenieeń
praw. «przestępstwo polegające na bezprawnym rozporządzaniu cudzym mieniem ruchomym (np. pożyczonym lub znalezionym), które znalazło się w posiadaniu sprawcy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • przywłaszczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. przywłaszczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przywłaszczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przywłaszczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} przestępstwo… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • defraudacja — ż I, DCMs. defraudacjacji; lm D. defraudacjacji (defraudacjacyj) «przywłaszczenie powierzonych pieniędzy lub majątku; sprzeniewierzenie» Drobna, poważna defraudacja. Defraudacja na wielką skalę. Dokonać, dopuścić się defraudacji pieniędzy. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • malwersacja — ż I, DCMs. malwersacjacji; lm D. malwersacjacji (malwersacjacyj) «nadużycie natury finansowej, przywłaszczenie powierzonego mienia; defraudacja» Dopuścić się malwersacji. Odpowiadać sądownie za malwersacje. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • plagiat — m IV, D. u, Ms. plagiatacie; lm M. y «przywłaszczenie cudzego utworu lub pomysłu twórczego, wydanie cudzego utworu pod własnym nazwiskiem, także: dosłowne zapożyczenia z cudzych dzieł podane jako oryginalne i własne» Plagiat ze znanego pisarza.… …   Słownik języka polskiego

  • szaber — I m IV, D. szaberbru, Ms. szaberbrze, blm rzad. → tłuczeń ‹z niem.› II m IV, D. szaberbru, Ms. szaberbrze, blm pot. «przywłaszczenie sobie rzeczy opuszczonych przez właściciela, pozbawionych opieki (zwykle podczas wojny); rzeczy zrabowane w ten… …   Słownik języka polskiego

  • świętokradztwo — n III, Ms. świętokradztwowie; lm D. świętokradztwoadztw «profanacja rzeczy związanej z jakimś kultem, zwłaszcza przywłaszczenie sobie własności kościelnej; znieważenie jakiejś świętości» Popełnić świętokradztwo …   Słownik języka polskiego

  • uzurpacja — ż I, DCMs. uzurpacjacji; lm D. uzurpacjacji (uzurpacjacyj) «zagarnięcie władzy wbrew prawu, przywłaszczenie sobie cudzych praw do czegoś» Uzurpacja tronu. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • zabór — m IV, D. zabórboru, Ms. zabórborze; lm M. zabórbory 1. «przywłaszczenie sobie czegoś, zabranie cudzej rzeczy, cudzej własności (zwłaszcza zajęcie obcego terytorium)» Zabór mienia, przedmiotu, gruntu, nieruchomości. Dokonać zaboru. 2. «kraj (lub… …   Słownik języka polskiego

  • malwersacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. malwersacjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} sprzeniewierzenie powierzonego mienia; defraudacja, przywłaszczenie, nadużycie finansowe : {{/stl 7}}{{stl 10}}Malwersacja pieniężna. Popełnić malwersację. Dopuścić się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szaber — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. szaberbru, Mc. szaberbrze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywłaszczenie rzeczy pozostawionych bez opieki albo porzucanych przez właściciela, zwykle w czasie wojen i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”