- pstro
- 1. przysłów. od pstry
Pstro ubarwione jajeczko.
Ubrać się pstro.
◊ Mieć pstro w głowie «być lekkomyślnym, niepoważnym»2. pot. żart. «jako odpowiedź na pytanie co?: nic»No i co?
Pstro.
Słownik języka polskiego . 2013.
pstro
Look at other dictionaries:
pstro — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} różnobarwnie, wielobarwnie i (zwykle) jaskrawo; pstrokato : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubierać się pstro. Dom pstro pomalowany. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pstro II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pstro — Mieć pstro w głowie zob. głowa 39 … Słownik frazeologiczny
mieć pstro w głowie — {{/stl 13}}{{stl 7}} być nieodpowiedzialnym, lekkomyślnym, mimo swego wieku niepoważnym; mieć kiełbie we łbie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mając szesnaście lat, można mieć pstro w głowie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieć pstro w głowie — (Zwłaszcza o nastolatkach) Być głupim, zwariowanym, lekkomyślnym, lub frywolnym Eng. To be silly, crazy, reckless, or frivolous, especially in the adolescent context … Słownik Polskiego slangu
upstroke — /ˈʌpstroʊk/ (say upstrohk) noun an upward stroke, especially of a pen or pencil, or of a piston in a vertical cylinder. {up + stroke1} …
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
burunduk — m III, DB. a, N. burundukkiem; lm M. i zool. «Eutamias sibiricus, gryzoń z rodziny wiewiórek, pstro ubarwiony, z pięcioma pręgami wzdłuż grzbietu, pośredni żywiciel wirusa wywołującego kleszczowe zapalenie mózgu; zamieszkuje lasy północno… … Słownik języka polskiego
fiu — ndm 1. «głos wydawany przy gwizdaniu; naśladowanie gwizdu» Fiu, zagwizdał ptak. 2. częściej: fiu, fiu! «wykrzyknienie wyrażające podziw, uznanie, zdziwienie (czasem z odcieniem ironii)» Fiu, fiu, jak ładnie tańczy! Wyjeżdża za granicę fiu, fiu! 3 … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
kiełb — m I, DB. kiełbbia; lm M. kiełbbie, D. kiełbbi «Gobio, jadalna drobna ryba z rodziny karpiowatych, o wrzecionowatym kształcie, pospolita w rzekach i potokach Europy Środk.wej i Północnej oraz Azji Północnej» ◊ pot. Mieć kiełbie we łbie «mieć pstro … Słownik języka polskiego
