publikować

publikować
ndk IV, \publikowaćkuję, \publikowaćkujesz, \publikowaćkuj, \publikowaćował, \publikowaćowany
«ogłaszać drukiem, wydawać, drukować; dawniej też: podawać do ogólnej wiadomości, obwieszczać»

Publikować utwory, dokumenty, teksty referatów.

‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • publikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, publikowaćkuję, publikowaćkuje, publikowaćany {{/stl 8}}– opublikować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać, ogłaszać drukiem; drukować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Publikować artykuły, powieści, wiersze.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • druk — m III, D. u, N. drukkiem 1. blm «proces sporządzania odbitek tekstu lub ilustracji z formy drukarskiej z użyciem farb graficznych; drukowanie» Oddać, przygotować do druku. Tekst gotowy do druku. Rozpoczęto druk powieści. Zakończono druk książki.… …   Słownik języka polskiego

  • публиковать — у Ф. Прокоповича и Петра I (Смирнов 248). Через польск. publikowac из лат. pūblicāre обнародовать; конфисковать (Христиани 53) …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • ПУБЛИКОВАТЬ — Объявлять, делать известным большинству публики; оглашать, обнародовать. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. ПУБЛИКОВАТЬ объявлять во всеобщее сведение. Полный словарь иностранных слов, вошедших в… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • drukować — ndk IV, drukowaćkuję, drukowaćkujesz, drukowaćkuj, drukowaćował, drukowaćowany 1. «wykonywać odbitki z formy drukarskiej, odbijać litery, teksty, rysunki na papierze za pomocą specjalnych maszyn drukarskich» ∆ Wałek drukujący «wałek powielacza… …   Słownik języka polskiego

  • materiał — m IV, D. u, Ms. materiałale; lm M. y 1. «to, z czego są wytwarzane lub z czego się składają przedmioty; tworzywo, surowiec, substancja; przedmiot mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku» Materiał budowlany, grzejny, opałowy.… …   Słownik języka polskiego

  • milczeć — ndk VIIb, milczećczę, milczećczysz, milcz, milczećczał, milczećczeli 1. «nie wydawać głosu, nic nie mówić, nie odzywać się, nie rozmawiać» Goście siedzieli milcząc. Milczał całymi dniami. Milczeć jak głaz, jak kamień, jak grób, jak zaklęty, jak… …   Słownik języka polskiego

  • popularyzować — ndk IV, popularyzowaćzuję, popularyzowaćzujesz, popularyzowaćzuj, popularyzowaćował, popularyzowaćowany «rozpowszechniać określoną wiedzę wśród społeczeństwa; wykładać lub publikować coś w formie przystępnej, zrozumiałej dla niespecjalistów»… …   Słownik języka polskiego

  • przedrukować — dk IV, przedrukowaćkuję, przedrukowaćkujesz, przedrukowaćkuj, przedrukowaćował, przedrukowaćowany przedrukowywać ndk VIIIa, przedrukowaćowuję, przedrukowaćowujesz, przedrukowaćowuj, przedrukowaćywał, przedrukowaćywany «publikować w prasie, w… …   Słownik języka polskiego

  • publikowanie — n I rzecz. od publikować …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”