rachmistrz

rachmistrz
m II, DB. -a; lm M. -owie a. -e, DB. -ów
1. «osoba zajmująca się obliczaniem czegoś, wykonująca obliczenia; dawniej: księgowy, pracownik prowadzący rachunki»

Rachmistrze spisowi.

2. książk. «osoba umiejąca dobrze rachować; biegły w arytmetyce»

Doskonały rachmistrz.

Rachmistrz nad rachmistrze.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • rachmistrz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. owie || e, D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba biegła w arytmetyce, odznaczająca się umiejętnością szybkiego liczenia, rachowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z niego to… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”