- bonifrater
- m IV, DB. \bonifratertra, Ms. \bonifratertrze; lm M. \bonifratertrzy, DB. \bonifratertrów«członek zakonu założonego przez św. Jana Bożego w celu opiekowania się chorymi, szczególnie chorymi umysłowo; w lm nazwa tego zakonu»
Klasztor bonifratrów.
‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.