Słownik języka polskiego . 2013.
raszpla — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. raszplali {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj pilnika z głębokimi nacięciami do ręcznego obrabiania stosunkowo miękkich materiałów, np. drewna <niem.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
raszpla — Stara kobieta, zwłaszcza przesadnie ubrana Eng. An old woman, especially overdressed … Słownik Polskiego slangu
raszpla — brzydka kobieta … Słownik gwary warszawskiej
рашпиль — род. п. я напильник , укр. рашпiль, рашкуль, польск. raszpla. Из нем. Rаsреl, Rаsсhреl – то же (ХVI в.; см. Сасс 27), производного от Rаsре (Клюге Гётце 469); ср. Маценауэр 290; Брюкнер 454 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Raspel, die — Die Raspel, plur. die n, ein stählernes Werkzeug zum Raspeln, welches einer Feile gleicht, nur daß sie statt der gehauenen Züge mit einem scharfen Meißel ausgehauene Puncte oder Löcher hat, welche zusammen genommen das Gekröppte genannt werden,… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
anioł — m IV, DB. a, Ms. aniele; lm M. ci owie, te y (ci anieli), DB. ów «według wierzeń religijnych: istota niematerialna pośrednicząca między Bogiem a ludźmi, zwykle uosabiająca doskonałość i dobroć, przedstawiana w rzeźbie, malarstwie w ludzkiej… … Słownik języka polskiego
raszplować — ndk IV, raszplowaćluję, raszplowaćlujesz, raszplowaćluj, raszplowaćował, raszplowaćowany środ. «piłować, trzeć raszplą tarnikiem» … Słownik języka polskiego
tarnik — m III, D. a, N. tarnikkiem; lm M. i techn. «stalowy pilnik o grubych, trójkątnych nacięciach używany do obróbki miękkich metali, drewna, mas plastycznych itp.; raszpla» … Słownik języka polskiego
