rebeliant

rebeliant
m IV, DB. -a, Ms. \rebeliantncie; lm M. \rebeliantnci, DB. -ów
przestarz. «uczestnik rebelii; buntownik, powstaniec»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • rebeliant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. rebeliantncie; lm M. rebeliantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba biorąca udział w rebelii; buntownik, powstaniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walki rebeliantów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”