reofil

reofil
m I, DB. -a; lm M. -e, D. -i a. -ów
zool. reofile «zwierzęta bystrych, chłodnych potoków żyjące w ich nurcie swobodnie (np. pstrąg) albo nieruchomo, przytwierdzone do kamieni na dnie potoków (np. wypławek)»
‹z gr.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • reofil — REOFÍL, Ă, reofili, e, adj. (Despre vieţuitoare) Care preferă mediul din apele curgătoare. [pr.: re o ] – Din fr. rhéophile, engl. rheophile. Trimis de dante, 07.07.2004. Sursa: DEX 98  reofíl adj. m. (sil. re o ), pl. reofíli; …   Dicționar Român

  • reofilny — przym. od reofil ∆ zool. Ryby reofilne «ryby prądolubne, reofile» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”