- reorganizator
- m IV, DB. -a, Ms. \reorganizatororze; lm M. \reorganizatororzy, DB. -ów«osoba zajmująca się reorganizacją czegoś; człowiek, który dokonał reorganizacji»
Słownik języka polskiego . 2013.
reorganizator
Look at other dictionaries:
reorganizator — REORGANIZATÓR, OÁRE, reorganizatori, oare, s.m. şi f. Persoană care reorganizează. – Din fr. réorganisateur. Trimis de dante, 07.07.2004. Sursa: DEX 98 reorganizatór s. m. (sil. re or ), pl. reorganzatóri Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa:… … Dicționar Român
reorganizator — reorganìzātor (reorganizȃtor) m DEFINICIJA onaj koji provodi reorganizaciju ETIMOLOGIJA vidi reorganizirati … Hrvatski jezični portal
reorganizator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. reorganizatororze; lm M. reorganizatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek dokonujący reorganizacji czegoś, np. podmiotu gospodarczego lub innej jednostki; organizujący coś inaczej, na nowo {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
reorganizatorski — przym. od reorganizator Praca reorganizatorska … Słownik języka polskiego
reorganizatorica — reorganìzātorica ž DEFINICIJA v. reorganizator ETIMOLOGIJA vidi reorganizirati … Hrvatski jezični portal
reorganizatorski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. reorganizator: Reorganizatorskie działania, poczynania. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
