repetycja

ż I, DCMs. \repetycjacji; lm D. \repetycjacji (\repetycjacyj)

1. «powtórzenie czegoś, zwłaszcza przerobionej lekcji; przepytywanie uczniów z przerobionego materiału lekcyjnego»

Repetycja z języka polskiego, z gramatyki, z historii.

Odbywać, urządzać repetycje (z) czegoś.

2. lit. «dwukrotne lub wielokrotne użycie tego samego wyrazu, zdania, zwrotu dla nadania wypowiedzi mocniejszego zabarwienia emocjonalnego, podkreślenia ważności danego motywu, wzmocnienia rytmu itp.; powtórzenie»

3. muz. «powtórzenie części wykonywanego utworu muzycznego, oznaczonej w nutach znakami w postaci dwóch podwójnych linii pionowych z kropkami; także: sam ten znak, znak powtórzenia»

‹łac.›