- resentyment
- m IV, D. -u, Ms. \resentymentncie; lm M. -yksiążk. «uraza, niezadowolenie, niechęć»
Łagodzić, usuwać wzajemne resentymenty.
Traktować kogoś, coś bez resentymentu.
‹z fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
resentyment
Look at other dictionaries:
resentyment — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. resentymentncie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} uraza żywiona do kogoś, ogólne niezadowolenie z kogoś, czegoś; wyraźna niechęć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Usuwać resentymenty międzyludzkie. Odżywają dawne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
