- bóg
- m III, DB. boga, W. boże, N. bogiem1. Bóg blm«w religiach monoteistycznych: istota nadprzyrodzona, najwyższa, stworzyciel świata»
Pojęcie Boga.
Idea Boga.
Wierzyć w Boga.
◊ Jak u Pana Boga za piecem «dobrze bezpiecznie»◊ Żal się Boże, pożal się Boże, Boże odpuść «zwroty wyrażające opinię krytyczną»◊ Bóg zapłać «pobożna formuła podziękowania»◊ Robić co, pracować za Bóg zapłać «pracować za darmo, bezpłatnie»◊ Jak Boga kocham, Bóg mi świadkiem, niech mnie Bóg skarze, tak mi Boże dopomóż «okrzyk wzmacniający treść wypowiedzi, forma zaklinania się, przysięgi»◊ Szczęść Boże «pobożna formuła wyrażająca życzenie owocnej pracy»◊ Bogu ducha winien «niewinny»◊ Bogiem a prawdą «w istocie, w samej rzeczy, naprawdę»□ Panu Bogu świeczkę i diabłu ogarek.□ Gość w dom, Bóg w dom.□ Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie.□ Człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi.2. lm M. ci bogowie a. te bogi, DB. bogów«w religiach politeistycznych: istota lub jej wyobrażenie, zwierzę, roślina lub rzecz, będące przedmiotem kultu; bożek, bożyszcze, bóstwo»Bóg wojny.
Bogowie greccy.
Składać ofiarę bogom.
przen. «człowiek lub przedmiot bezkrytycznie uwielbiany, czczony»Pieniądz był dla niego bogiem.
Słownik języka polskiego . 2013.
