rozkoszny

rozkoszny
\rozkosznyni, \rozkosznyniejszy
1. «sprawiający rozkosz, bardzo przyjemny dla zmysłów, miły, uroczy, zachwycający; świadczący o odczuwaniu rozkoszy»

Rozkoszny zapach.

Rozkoszne ciepło.

Rozkoszne chwile, doznania, marzenia, wrażenia, wspomnienia.

Rozkoszny uśmiech.

Rozkoszne niemowlę.

2. przestarz. «wypełniony rozkoszami, pełen rozkoszy»

Rozkoszne dzieciństwo.

Rozkoszne życie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • rozkoszny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozkosznyni, rozkosznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} wywołujący rozkosz, ogromnie przyjemny; świadczący o doznawaniu rozkoszy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozkoszny smak, widok. Rozkoszny uśmiech. Rozkoszne chwile,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wycisnąć — 1. Coś wyciska komuś łzy (z oczu) a) «coś sprawia, że komuś płyną łzy»: Oślepiające światło wyciska łzy z oczu. Morze 10/1961. b) «coś rozrzewnia, rozczula do łez»: Do najpiękniejszych rozkoszy, jakich doznałem, zaliczam uczucie szczęśliwego… …   Słownik frazeologiczny

  • wyciskać — 1. Coś wyciska komuś łzy (z oczu) a) «coś sprawia, że komuś płyną łzy»: Oślepiające światło wyciska łzy z oczu. Morze 10/1961. b) «coś rozrzewnia, rozczula do łez»: Do najpiękniejszych rozkoszy, jakich doznałem, zaliczam uczucie szczęśliwego… …   Słownik frazeologiczny

  • ambrozyjski — rzad. «taki jak ambrozja pokarm bogów; rozkoszny, cudny, boski» …   Słownik języka polskiego

  • bączek — m III, DB. bączekczka, N. bączekczkiem; lm M. bączekczki 1. zdr. od bąk a) w zn. 1: Aksamitny bączek. b) w zn. 2: Kupić dziecku bączka. c) w zn. 3: Rozkoszny, dwuletni bączek. d) w zn. 4: Cebulka z bączkami …   Słownik języka polskiego

  • błogi — «sprawiający zadowolenie, przyjemność, świadczący o zadowoleniu; miły, rozkoszny» Błogi nastrój, spokój. Błogie uczucie. Błogie ciepło. Błogi uśmiech …   Słownik języka polskiego

  • bobas — m IV, DB. a, Ms. bobassie; lm M. y pieszcz. «małe dziecko» Rozkoszny bobas. Miłe, ładne bobasy …   Słownik języka polskiego

  • chłoptaś — m I, DB. chłoptaśasia; lm M. ci a. te chłoptaśasie (ci chłoptaśasiowie), DB. chłoptaśasiów «pieszczotliwie o chłopcu; żartobliwie lub ironicznie o młodzieńcu» Rozkoszny chłoptaś. Swawolni chłoptasie rozigrali się a. swawolne chłoptasie rozigrały… …   Słownik języka polskiego

  • niebiański — niebiańskiscy książk. «właściwy niebu, pochodzący z nieba, niebieski; zachwycający, rozkoszny» Niebiańskie zjawisko. Niebiański napój. Niebiańska przyjaźń. Niebiańska muzyka. Niebiańska piękność …   Słownik języka polskiego

  • raškažnas — ×raškãžnas, à (brus. pacкoшны, l. rozkoszny) adj. (4) 1. prabangus: Prisakė pasninkautie: užsilaikytie nuog raškažnų valgymų ir gėrimų Tat. 2. Br kuris išdykauja, linksmas: Tas veršelis toks raškãžnas, kada tik nueini, vis randi bešokinėjant… …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”