rozkulbaczyć

rozkulbaczyć
dk VIb, \rozkulbaczyćczę, \rozkulbaczyćczysz, \rozkulbaczyćbacz, \rozkulbaczyćczył, \rozkulbaczyćczony - rozkulbaczać ndk I, \rozkulbaczyćam, \rozkulbaczyćasz, \rozkulbaczyćają, \rozkulbaczyćaj, \rozkulbaczyćał, \rozkulbaczyćany
«zdjąć kulbakę (zwykle z konia)»

Rozkulbaczyć konia, muła.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rozsiodłać — dk I, rozsiodłaćam, rozsiodłaćasz, rozsiodłaćają, rozsiodłaćaj, rozsiodłaćał, rozsiodłaćany rzad. rozsiodływać ndk VIIIa, rozsiodłaćłuję, rozsiodłaćłujesz, rozsiodłaćłuj, rozsiodłaćywał, rozsiodłaćywany «zdjąć (z konia) siodło, uwolnić od siodła; …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”