rozkurczyć

dk VIb, \rozkurczyćczę, \rozkurczyćczysz, \rozkurczyćkurcz, \rozkurczyćczył, \rozkurczyćczony - rozkurczać ndk I, \rozkurczyćam, \rozkurczyćasz, \rozkurczyćają, \rozkurczyćaj, \rozkurczyćał, \rozkurczyćany

«rozprostować coś skurczonego, skulonego»

Rozkurczyć pięść.

rozkurczyć się - rozkurczać się

1. strona zwrotna czas. rozkurczyć - rozkurczać

Palce mu się rozkurczyły.

2. «stać się prostym, rozkurczonym»

Mięśnie się rozkurczyły.