rozkurczyć

rozkurczyć
dk VIb, \rozkurczyćczę, \rozkurczyćczysz, \rozkurczyćkurcz, \rozkurczyćczył, \rozkurczyćczony - rozkurczać ndk I, \rozkurczyćam, \rozkurczyćasz, \rozkurczyćają, \rozkurczyćaj, \rozkurczyćał, \rozkurczyćany
«rozprostować coś skurczonego, skulonego»

Rozkurczyć pięść.

rozkurczyć się - rozkurczać się
1. strona zwrotna czas. rozkurczyć - rozkurczać

Palce mu się rozkurczyły.

2. «stać się prostym, rozkurczonym»

Mięśnie się rozkurczyły.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rozkurczać — → rozkurczyć …   Słownik języka polskiego

  • rozkurczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozkurczaćam, rozkurczaća, rozkurczaćają, rozkurczaćany {{/stl 8}}– rozkurczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozkurczaćczę, rozkurczaćczy, rozkurczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować ustąpienie kurczu, skurczu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”