rozkwiecić

dk VIa, \rozkwiecićcę, \rozkwiecićcisz, \rozkwiecićkwieć, \rozkwiecićcił, \rozkwiecićcony - rozkwiecać ndk I, \rozkwiecićam, \rozkwiecićasz, \rozkwiecićają, \rozkwiecićaj, \rozkwiecićał, \rozkwiecićany,

książk. «sprawić, że coś kwitnie, pokrywa się kwiatami»

Lato ogród rozkwieca.

rozkwiecić się - rozkwiecać się «wydać kwiaty, pokryć się kwiatami; rozkwitnąć»

Rozkwieciła się łąka.

Rozkwieciły się jabłonie.