- rozkwilić się
- dk VIa, \rozkwilić sięlę się, \rozkwilić sięlisz się, \rozkwilić siękwil się, \rozkwilić sięlił się - rzad. rozkwilać się ndk I, \rozkwilić sięam się, \rozkwilić sięasz się, \rozkwilić sięają się, \rozkwilić sięaj się, \rozkwilić sięał się1. «zwykle o dzieciach: zacząć płakać cicho i żałośnie»
Niemowlę się rozkwiliło.
2. «o ptakach: zacząć wywodzić trele, zacząć ćwierkać, śpiewać»Ptaki rozkwiliły się w zaroślach.
Słownik języka polskiego . 2013.